Мухамметшин Мясум Мухамметшинович.( 05.02.1935 –
03.06.2005)
Написав в 2007г « Нашу историю», всем посоветовал написать свои родословные, должным
образом беречь имеющиеся фотографии и т.д. (См в 3 части.) Лично я это сделал.
Мало писать об отце не получается.
Родился 5 февраля 1935г. С 14 лет пошел на работу в колхоз,
помощником бухгалтера.
В те годы всем его
ровесникам досталось тяжелое время, и
все они наравне со взрослыми трудились.
В 1970 годы течение 5 лет
работал заведующим на колхозном току
(зернохранилище). Заочно закончил бухгалтерские курсы
в Ардатовском техникуме.
С 1970-хх годов табельщиком,
экономистом, помощником бухгалтера, далее главным бухгалтером до 1998 года. Где
бы он не работал, везде был ответственным, не щадил сил. Разная помощь была
оказана и колхозникам, и особенно молодежи, которой нужны были разные документы-
справки, перед выездом на Москву на постоянное место жительства и при устройстве
на работу.
Он как телемастер-самоучка, много сделал из своего материала
телевизионные антенны, ремонтировал телевизоры и приемники и многое другое
(почти безвозмездно).
Больше половины нашей
деревни пользовались водой для питья из
источника « Биксазы»,
что за кладбищем. И каждый год весной, в связи с разрушением почвы, источника
заваливало землей. И каждый раз надо
было грести тонны глины, чтобы дойти до источника и из досок сделать коробку с
крышей. Приучил он к этому и нас – своих детей. Много сил было отдано, т.к.
вода там была чуть ли не лечебная. Это сейчас уже не такая. В те
жаркие годы люди занимали очередь источнику с 5-6 часов утра, особенно в период
сенокоса. (Колонки появились в 1972г.)
В жизни был оптимистом, реалистом, прогрессивным. Те годы он получал 5-6
разных газет. Особенно газета « За
рубежом», которую даже в районе может быть получали несколько человек. Он один из первым в селе купил: мотоцикл «Урал» в 1969г, телевизор в
1971г, магнитофон « Романтика» в 1976г, фотоаппарат «Зенит» в1977г и эти вещи являлись серьезными покупками в те
годы. Никогда не гнался за богатством, одевался скромно. Не курил, спиртное
почти не употреблял.
Начиная с 1990 по
Вообще, здоровье
имел отменное.
Например, чего стоит история с поднятием тяжести, свидетелем
которой я был. В 1971г,во
время стройки у нас во дворе он понес на
спине мешок с кирпичами общим весом
220кг на расстояние 50м. Ему было 36 лет. И в эти же годы, на колхозном
току, соревновались по поднятию тяжести
зубами (мешок зерна с весом до 90кг).
Он был еще и
сильным борцом. В
“Кем
булса шигырь язса, уйлый торгандыр, кем булса
киләчәктә укыр диеп.
Шуннан чыгып, әтием
Мясум язып калдырган
шигырьләрне тәкъдим итәм.
Ул язганмы-юкмы диеп
шик булмас өчен, аның кульязмаларын (рукописи) куям шушы адреска.
Дөрес, кайсы урыннарын аз гына
төзәттем. Нажмите сюда на Hh00011.narod.ru
Беренчесе: 13 декабрьда 2008 елда “куркынычлы” төш күргәч,
шикле булып йөреде. Чөнки хәлсез иде инде .Ул
үзечә юрагандыр бәлкем. Ярты ел үлгәч вафат
булды. Минем дә фикерем бар бу төш буенча, тик
барсында белгән кебек сөйләп
торып булмый. Ул балалары өчен явно
курккандыр.
Куркынычлы төшем.
(М.Мясум)
Төшләремдә
туй күлмәге киеп,
Биш ал чәчәк тотып кулыма,
Юл чатында ялгыз басып
торам,-
Кемдер чыгар кебек юлыма.
Шул тын юлда
берәү дә булмагач,
Никтер әнкәй
каберенә юл алдым.
Юлым кинәт
әйләнде зур диңгезгә,
Һәм мин шунда
кереп югалдым.
Инде судан баш
күтәреп карыйм,
Ярда урын юктыр –халыктан.
Диңгез тып-тын,
ә чәчәкләрнең
Тик өчесе генә өскә калыккан.
Диңгез тагын
кинәт ярсуланды,
Дулкыннары тагын кузгалды.
Шул дулкыннар арасына кереп,
Минем
гәүдәм тагын югалды.
Курку тавыш белән
төшем бүленеп,
Йокым бүленде, менә мин шунда:
Ярый әле төшем
генә булган,
Ә тормышта булса бу
чында!?
Тынычлыгым югалып,
төшемдә үк,
Әнкәм
каберенә тиз чаптым.
“Алда ниләр
көтә мине ”,- диеп,
Күңелем
белән төшемне юраттым.
Әнкәй
тыңлагачтын, дога кылды,
“Яхшылыкка булсын, балам”,
-дип.
“Бүген җомга
көн, бар мәчеткә,
Саләмәтлек
теләп калам”,- дип.
Әнкәй
төшемне юрап биргәч,
Куркуларым төшеп
калдылар.
Чәчәкләрем,
гәүдәм төштә югалса да,
Көннәремдә
кабат калыктылар.
Юк, курыкмадым мин
үзем өчен,
Тик ике чәчәгем
дулкыннарда югалды.
Үзем белән бу
дөньяда ни булса да,
Балаларым өчен
йөрәк сызланды.
Яшәсәм дә
бу дөньяда ни кадәрле,
Күңелләрем
яшәп һич туймас.
Бирсен иде Ходай
җәннәтләрен,
Ә балаларым бәлки, мине онытмас.
(М.Мясум. 13 декабрь 2008 ел)
Икенчесе: Әтием кеше кайгысын аңыша
торган адәм иде. Афганистанда, Чечняда булган сугышларга каршы булып,
андагы үлгән солдатларны җәлләп, ис-акылы
китә иде бу Россия президентларының дарсыз, чыгышсыз булуларына. Балаларны утка (
мясорубкага) ташлауларына.
Ана белән
Сандугач.
Ана:
Бу язны соңлап
кайттың,
Сөекле сандугачым.
Һәр иртә
сине көтеп,
Тагын агарды сачым.
Сандугач:
Кайткан чакта сезнең
якка
Сагынып талларымны,
Чечен җирендә
дучар булдым-
Җирләдем
балларымны.
Ана:
Мин дә барам шул
җирләргә,-
Өзелә
бәгырләрем.
Табмаммы дип шул
җирләрдән
Балаларым каберләрен.
Синең кайтуың
безнең якка,
Тынычландыра иде минем
йөрәкне.
Узган елны без бәхетле
идек, ә бу юлы:
Ходай ишетмәгән,
күрәсен, теләкне.
Бездән кабат китүеңне уйласам-
Китә тагын минем
һушларым.
Син дә моңлы,
мин дә моңлы,
Бәлки бездә
кышларсың.
Сандугач:
Мин үзем дә
шуларны уйласам-
Китә
йөрәгем кайрылып.
Бу төркемнән-
дус-ишләрдән
Ничек калыйм аерылып.
Ходай бирсә, тагын
булыр балаларым,
Ә син, Ана, ничек
түзәрсең?
Балаң кайтмавын син белсәң дә,
Барыбер, Ана, син бит
көтәрсең.?
Ана:
Да, күпме тагын корбан
булып
Вафат булыр безнең
балалар?
Киләчәктә
дә йөрәкләребез янар,
Балаларыбызны сагнып
күп еллар?
Кем башлаган бу сугышны,
Йә түрәме,
йә хазрәтме?
Ходай анарга да бирсен иде,
Безгә
төшкән чиксез хәсрәтне.
М. Мясум.
Өченчесе: Камкада туган, безнең якларда
күп татар авылларына һәм Мәскәүдәге
татарларга зур ярдәмләр күрсәткән Баязитов Рашид
абыйны күпләребез беләләр. Аны безнең яктан
2008(?) елларда гос.депутатлыкка сайлаганда, аның кандидатурасы никтер
җиңеп чыгалмады. Хотя Рашид абый күп ярдәмнәр
күрсәткәнлек белән, безнең якташларга ошанган
иде. Конечно борчылгандыр инде. Әтием дә борчылып, Рашид абыйны
поддержать итеп “ Туган як ”
газетасына шул астагы шигырьны
җибәрергә уйлаган иде, тик никтер передумал.
Уфтанма, Рашид
туган!
Сайлаучылар ялгышларын
Төзәтсен иде
киләчәктә.
Якташларга ярдәм ит Син,
Тормыш әйләнсен
гөл-чәчәккә.
Киләчәктә
бердәм булып
Бар эшләрне
җайларбыз.
Килер вакыт, Алла кушса,
Призедентка сайларбыз.
Бар милләтне тигез
күреп,
Газ үткәр
авылларга.
Суз ярдәмле кулларыңны
Хәлсез булган
авылларга.
Төзедең
мәчет, төзедең мәктәп,
Төзе безгә
киң юллар.
Әйтегез кайсы
милләттә
Тагын бар шундый уллар?!
Тау имәне булып
яшә,
Бирешмә давылларга.
Исемегез онытылмас,
Тырышырбыз акларга.
Шәрабларга,
конфетларга,
Алданма тагын, мишәр.
Шәраб, конфет
көнлек кенә,
Ил язмышын кем чишәр?
(М. Мясум.)
Дүртенчесе: Һәр кешегә картлык
килгәч, ул Алла белән булырга тырыша. Әтием дә шундый
иде. Алла Тагаләгә ошанып, гөнаһлардан куркып
яшәде. Урта яшьтә ук 3 тапкыры өч ай буе ураза тотты. Кабулдан булсын. Амин. Минем
бер двоюродная сестрам сырхаулагач , әтием сүз бирде
җәяү барып килергә
Куйсуына Садек бабай йортына и сүзендә
торды.
Күңелем
Ходай белән.
Фани дөнья белән
генә булма адәм,
Ал кулыңа кәгазь
һәм каләм.
Исән чакта
өйрән намаз, кыл гыйбадәт,
Тәңребезгә
көн-төн юлла рәхмәт-сәләм.
Җәннәтләрне
өмет итеп, яшең-картың,
Раббыбызның
сүзләренә колак салсын.
Нафка бетеп, сулышларыбыз
киселгәнче,
Күңеленнән
чыгармасын “Иман шартын”.
Һич тартынма, тарт
тәсбихең, әйт “Салават”,
Ялт иттер син
күңелеңне ан-нур белән,
Кара йөзләр
синнән көлсә- көлсен,
Алар янар “шайтан”
дигән кимхур белән.
М.Мясум.
Бишенчесе: Без яшәгән чорда
ничәнче призидент инде килеп китте. По –настоящему халыкка бердә
тулысынча ярдәм юк. Астагы шигырь башын рельсага куючы президентка Б.Н. багышлана.Хәзер
дә уңайлы якка алышынулар күренми әлдә, барда
обещать кына итәләр.
Ашыкма.
Демократлар тирәсенә
Куллар чабып
бәйләндең.
Җәннәт
бакчалары бирәм диеп,
Бар халыкка
сөйләндең.
Әгәр мин алдый
калсам,
Рельсага куям дидең
башымны.
Синнән безгә
булмады ярдәм,
Ник куймыйсың
башыңны?
Син, мишәр! Бу юлы
уйлап хәл ит,
Сайлауларда ашыкма.
Ни итәрсең тагын
дүрт ел
Каның тамса кашыкка.